Zawieszenie
Jednymi z najważniejszych części samochodowych są elementy zawieszenia. To one podtrzymują całą konstrukcję auta i stabilizują cały układ. Zawieszenie jest tak bardzo istotne w aucie, gdyż przyległe do niego koła pozwalają kierującemu sterować autem w pożądany sposób. Niezbędne jest odpowiednie zadbanie o części naszego zawieszenia szczególnie, gdy jesteśmy posiadaczami wiekowego auta. Bardzo powszechnie spotykaną sytuacją jest korozja właśnie od spodu samochodu, która znacznie może obniżyć wytrzymałość auta. W starych samochodach problem ten bardzo często występuje, a wiele osób zupełnie nie przywiązuje do niego wagi, gdyż nie są to widoczne elementy auta na pierwszy rzut oka.
Zastosowanie sprężarek
Sprężarki stosowane są wszędzie tam gdzie potrzebne jest powietrze lub inne gazy pod ciśnieniem.
Bardzo często można spotkać te urządzenia w samochodach. Najprostszym przykładem są turbosprężarki pracujące z silnikiem samochodowym. Działają one na zasadzie wykorzystania spalin silnika do napędzania turbiny gazowej połączonej ze sprężarką. Ta sprężarka z kolei dostarcza powietrze do dolotu silnika. Takie rozwiązanie znacznie poprawia efektywność silnika.
Oprócz tego sprężarki stosowane są w samochodach ciężarowych do napędzania pneumatycznych układów hamulcowych. Służą tam do utrzymywania wysokiego ciśnienia umożliwiającego funkcjonowanie hamulców.
Kolejnym miejscem związanym z motoryzacją gdzie wykorzystywane są sprężarki są warsztaty samochodowe. W nich wykorzystywane są kompresory połączone ze zbiornikiem sprężonego powietrza. Przy pracach mechanicznych są wykorzystywane do napędzania narzędzi pneumatycznych - np. kluczy udarowych. Również stosowane są do przedmuchiwania i czyszczenia. Natomiast w warsztacie lakierniczym sprężarki stosowane są do malowania natryskowego.
Przeniesienie momentu obrotowego
Silnik Woźniaka
Silnik Woźniaka (także silnik X) ? silnik spalinowy z tłokiem obrotowym o spalaniu wewnętrznym, opatentowany w roku 1992 przez polskiego konstruktora Jerzego Woźniaka1.
Budowa
Silnik Woźniaka zbudowany jest z kołowego cylindra zamkniętego z obu stron płaskimi pokrywami, wewnątrz którego osiowo wiruje tłok złożony z dwóch ruchomych względem siebie elementów. Podczas pracy jednostki tworzą się cztery komory robocze o zmiennej objętości. Przeniesienie momentu obrotowego oraz synchronizacja ruchu ramion tłoka odbywa się za pośrednictwem eliptycznych trybów, które autor dopracował wykorzystując specjalnie wykonany do tego celu program komputerowy. Cztery jednakowe tryby współpracują ze sobą w taki sposób, że odległość między ich osiami jest stała. Cała przekładnia składa się z dwóch zazębionych par obróconych wstępnie o 90°. Podczas obrotu (ruch jednostajny) jednego elementu o 90°. Ruch drugiego jest opóźniony (lub przyspieszony, zmiana co 90°). Tak więc jeśli jedna para powoduje opóźnienie dwóch naprzeciwległych ramion tłoka ? druga powoduje przyspieszenie obrotu dwóch pozostałych ramion. Prędkość kątowa wału zdawczego jest sumą prędkości kątowych ramion tłoka i odwrotnie ? przekładnia "rozbija" ruch jednostajny obrotowy na ruchy zmienne ramion tłoka. Na zewnętrznych powierzchniach przegród tłoka wynalazca zaprojektował listwy uszczelniające umieszczone w rowkach i podparte sprężyście. Wymiana ładunku odbywa się, podobnie jak w silniku Wankla, poprzez okna umieszczone w pobocznicy cylindra odpowiednio przymykane i otwierane przez wirujący tłok. Co ciekawe, podczas jednego pełnego obrotu wału silnika, w każdej z czterech komór roboczych wykonywany jest czterotaktowy cykl pracy, a więc ssanie, sprężanie, praca i wydech. Wysoka częstotliwość cykli pracy (4 na obrót) pozwala na całkowite wyeliminowanie koła zamachowego lub stosowanie kół bardzo lekkich. Ponadto przy takiej gęstości cykli pracy, silnik już przy stosunkowo niskich obrotach osiąga bardzo wysoki moment obrotowy co oznacza dla pojazdów wysoką dynamikę jazdy. Przypomnijmy, że w silnikach tłokowych suwowych z mechanizmem korbowym w pojedynczym cylindrze cykl pracy przypada raz na cztery suwy, czyli raz na dwa pełne obroty wału korbowego. U Wankla natomiast na każdy obrót wału przypada jeden cykl pracy.
Projekt silnika X ma pewne cechy wspólne ze znaną konstrukcją Felixa Wankla, której pierwszy prototyp powstał w 1960. Oba modele posiadają wirujące tłoki i różnią się od klasycznych czterosuwowych silników tłokowych tym, że zamiast tradycyjnych zaworów posiadają okna wlotowe i wylotowe umieszczone w odpowiednio usytuowanym miejscu cylindra. Brak układu korbowego oraz układu rozrządu przy dodatkowej możliwości zastosowania łożysk tocznych to elementy znacznie wpływające na wysoką sprawność silników.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Silnik_Wo%C5%BAniaka