Renowacja i konserwacja skór

owe, pasowe, boksy, welury, nubuki, waterproof, szewro, juchty, podszewkowe, glacé, nappa, zamszowe, odzieżowe, potnikowe). Skóry galanteryjne wykorzystuje się do produkcji teczek, pasków itp., skóry kaletnicze (skóry safianowe) n

Renowacja i konserwacja skór

Wikipedia o skórach wyprawionych

Skóry garbarskie po wyprawieniu mogą służyć jako materiał na cholewki, spody, podszewki butów, rękawiczki (skóry podeszwowe, waszowe, podpodeszwowe, pasowe, boksy, welury, nubuki, waterproof, szewro, juchty, podszewkowe, glacé, nappa, zamszowe, odzieżowe, potnikowe). Skóry galanteryjne wykorzystuje się do produkcji teczek, pasków itp., skóry kaletnicze (skóry safianowe) na portmonetki, torebki, skóry rymarskie (skóry blankowe, waszetowe) na uprzęże i inne materiały wyposażenia np. wojskowego. Istnieją także odmiany takie jak skóry tapicerskie, skóry introligatorskie (oprawy książek, manuskrypty), skóry ortopedyczne (protezy, bandaże), skóry techniczne (na pasy pędne, trokowe, uszczelkowe, gazomierzowe, na odzież ochronną), skóry na bębny i na przyrządy sportowe.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Skóra_(surowiec)


Przywróć blask tapicerce

Skóra na meblach może ulegać zniszczeniom, nawet jeżeli o nią dbamy, a co za tym idzie traci swój ładny wygląd. Tapicerka skórzana jest uznawana za trwałą i ponadczasową, ale źle traktowana (np. przez pazury zwierząt domowych) może ulec trwałemu i drogiemu do usunięcia uszkodzeniu.

Wtedy nie pozostaje nic innego jak wezwać speca od renowacji takich tapicerek i mieć nadzieję, ze jego zabiegi pomogą. Najczęściej takie usługi są dość drogie, ale porównując je do ceny nowej tapicerki to już nie wychodzi tak drogo. Skórę odnawia się przy pomocy profesjonalnych środków do tego przeznaczonych, ale ich użycie nie jest takie proste i nawet jeżeli będziemy w posiadaniu takowych to pewnie nie odnowimy skóry tak jak profesjonalista. Więc warto zostawić to w jego rękach.


Wikipedia i garbowanie

Skórę ściągniętą ze zwierzęcia rozwieszano do wyschnięcia (tylko gdy nie można było od razu przystąpić do garbowania), następnie moczono ok. 2 doby w wodzie, po czym usuwano z wewnętrznej strony skóry resztki tkanek podskórnych (tzw. mizdrowanie). Skóry płukano i rozwieszano do obcieknięcia.

Przed przystąpieniem do właściwego garbowania, ściągniętą ze zwierzęcia skórę należy poddać zabiegom wstępnym (tzw. warsztatowi mokremu), mającym na celu usunięcie włosów i rozluźnieniu tkanki skórnej. W tym celu na skórę umieszczoną w dołach wyłożonych połówkami belek i wylepionych gliną, działano substancjami o charakterze zasadowym. Najczęściej stosowano popiół drzewny lub wapno gaszone (np. w Nowym Targu odkryto dół z 2. połowy XII wieku ze skórami przemieszanymi z iłem, popiołem i wapnem).

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Garbowanie